تقدیم به دخترم سوفیا

به نام او سلام دختر بی همتای من می دونم با هیچ کلامی نمی توانم این همه تاخیرم رو جبران کنم از اون شروع می کنم دخترم آخرای اسفند 90 با مامان تصمیم گرفتیم بریم مسافرت  قرار بر این شد که با ماشین بریم تهران و برای اینکه مصافت زیاد بود شما و مامان هاجر با پرواز رفتید و چند روز بعد هم من و مامان راهی شدیم . یک هفته از هم دور بودیم و من و مامان برای دیدنت بی تاب شده بودیم. صبح زود حرکت کردیم و بعد از ظهر رسیدیم تهران وقتی رسیدیم خونه مامان هاجر و شما رو دیدیم اول اومدی توی بغل من و یه سیلی محکم زدی توی صورتم و بعد اومدی تو بغل مامان و مامان رو هم زدی این حرکت رو بارها و بارها تکرار کردی .شاید ...